
Έχετε νιώσει ποτέ ότι κάποιος σας παρακολουθεί;
Όχι με τρομακτικό τρόπο.
Περισσότερο σαν να βρίσκεστε σε ένα καπνισμένο πίσω δωμάτιο, κάποιος ανάβει ένα τσιγάρο και υπάρχει μια σιωπή που λέει περισσότερα από ό,τι θα μπορούσαν ποτέ να πουν οι λέξεις.
Αυτή είναι η μαφία. Η δύναμη που ψιθυρίζεται πίσω από κλειστές πόρτες. Η πίστη που αναμιγνύεται με το φόβο. Ένας κόσμος όπου μια χειραψία μπορεί να σημαίνει θανατική ποινή.
Δεν μιλάμε για μαφιόζους καρτούν ή υπερβολικά κλισέ ταινιών. Μιλάμε για ιστορίες που σε συγκλονίζουν. Βιβλία που σε τραβούν στον υπόκοσμο και δεν σε αφήνουν να ξεφύγεις. Αυτή η λίστα; Είναι τα 10 καλύτερα βιβλία για τη μαφία — τα αληθινά, τα μυθιστορήματα, τα ανατριχιαστικά απομνημονεύματα.
Κάθε ένα προσφέρει μια ματιά στις σκληρές γωνιές της μαφίας — τη Νέα Υόρκη, τη Σικελία, το Λας Βέγκας, ακόμα και την αυλή του σπιτιού σου.
Ας ξεκινήσουμε.
1. Wiseguy του Nicholas Pileggi

Αν υπάρχει ένα βιβλίο που αποτυπώνει τον παλμό της μαφίας, αυτό είναι το Wiseguy. Ο Nicholas Pileggi κάθεται με τον πραγματικό μαφιόζο Henry Hill και, αντί να τον ρομαντικοποιήσει, τον αφήνει να μιλήσει. Το αποτέλεσμα είναι μια ιστορία αφιλτράριστη, γρήγορη και απερίσκεπτη. Από την πρώτη απάτη μέχρι την τελική προδοσία, όλα βρίσκονται στις σελίδες του βιβλίου.
Ο Hill δεν ήταν αφεντικό. Ήταν εργάτης, απατεώνας, μεσάζων. Αυτό είναι που κάνει την ιστορία πιο συγκλονιστική. Ήξερε τους δρόμους. Ήξερε πώς να κρύψει ένα όπλο και να εξαφανίσει χρήματα. Αλλά πάνω απ’ όλα, ήξερε πώς να μην νιώθει ενοχή. Δεν είναι γοητευτικό. Είναι επιβίωση. Και πάντα έχει ένα κόστος.
Αυτό που κάνει το Wiseguy συναρπαστικό δεν είναι τα μεγάλα κέρδη. Είναι οι μικρές λεπτομέρειες: το να κρύβεις κοσμήματα σε μπουκάλια κέτσαπ, το να ξυρίζεις σειριακούς αριθμούς, η παράνοια μετά από κάθε κίνηση. Δεν διαβάζεις απλά το βιβλίο — μυρίζεις τον φόβο και γεύεσαι την αδρεναλίνη.
Δεν είναι μια φαντασίωση για τη μαφία. Είναι η εκδοχή που δεν δείχνουν ποτέ στις ταινίες. Και όταν τελειώσει, θα νιώσετε σαν να το έχετε ζήσει. Τότε θα συνειδητοποιήσετε πόσο τυχεροί είστε που δεν το έχετε ζήσει.
2. Ο Νονός του Μάριο Πούζο

Ο Νονός δεν άλλαξε απλώς την αστυνομική λογοτεχνία — δημιούργησε έναν κόσμο τόσο πιστευτό, που οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν αληθινός. Η γραφή του Μάριο Πούζο είναι ομαλή, ψυχρή και σκόπιμη. Κάθε λέξη μοιάζει να ψιθυρίζεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Αυτή δεν είναι μια ιστορία για εγκληματίες — είναι μια ιστορία για την εξουσία, την οικογένεια και το πεπρωμένο.
Ο Ντον Κορλεόνε δεν είναι μια καρικατούρα. Είναι περίπλοκος. Είναι ο τύπος του ανθρώπου που θα φιλήσει το μέτωπο του παιδιού σας και θα διατάξει τον θάνατό σας. Ο κόσμος του λειτουργεί με βάση τον σεβασμό, τον φόβο και τις χάρες. Και αν παραβιάσετε τον κώδικα, δεν χάνετε απλώς το κύρος σας. Εξαφανίζεστε.
Το μυθιστόρημα παίρνει το χρόνο του. Αναπνέει. Δεν υπάρχουν περιττές σκηνές. Παρακολουθείς τον Μάικλ να μεταμορφώνεται από αθώο ξένο σε κάτι πιο ψυχρό. Κάτι απαραίτητο. Αυτό το ταξίδι; Είναι αργό, επώδυνο και απόλυτα πιστευτό. Στο τέλος, η γραμμή μεταξύ ήρωα και κακού έχει εξαφανιστεί.
Αυτό που κάνει αυτό το βιβλίο διαχρονικό δεν είναι η βία. Είναι οι ήσυχες στιγμές. Οι λεπτές κινήσεις. Οι άγραφοι κανόνες. Και το πώς η αγάπη δεν μπορεί να επιβιώσει σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω στη σιωπή και το αίμα.
3. Five Families του Selwyn Raab
Αν θέλετε να μάθετε όλη την ιστορία — από την άνοδο του Lucky Luciano μέχρι την πτώση του John Gotti — το Five Families είναι το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Ο Selwyn Raab πέρασε δεκαετίες καλύπτοντας το οργανωμένο έγκλημα, και αυτό είναι εμφανές. Η έρευνα είναι βαριά, αλλά συγκινητική. Δεν είναι μια ξηρή ιστορία — είναι έντονη και ρεαλιστική.
Η δομή είναι καθαρή. Ακολουθείτε την ανάπτυξη της μαφίας όπως θα ακολουθούσατε μια νεοσύστατη εταιρεία που έχει ξεφύγει από τον έλεγχο. Τα ονόματα γίνονται θρύλοι. Οι συμφωνίες μετατρέπονται σε πολέμους. Η εξουσία χτίζεται αργά και μετά χάνεται σε μια στιγμή. Κάθε σημαντικό γεγονός της μαφίας του 20ού αιώνα βρίσκεται εδώ. Και κάθε κεφάλαιο είναι πιο συγκλονιστικό από το προηγούμενο.
Αυτό που κάνει αυτό το βιβλίο τόσο ισχυρό είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδέει τα σημεία. Βλέπετε πόσο βαθιά είχε εισχωρήσει η μαφία στα συνδικάτα, την πολιτική, τις κατασκευές και τα δικαστήρια. Δεν ήταν απλά γκάνγκστερ. Ήταν μέρος του συστήματος. Και όταν οι ομοσπονδιακοί τελικά αντεπιτέθηκαν, δεν ήταν από τους δρόμους, αλλά από μέσα.
Δεν τελειώνεις αυτό το βιβλίο απλά πιο έξυπνος. Το τελειώνεις βλέποντας τα πράγματα διαφορετικά. Εκείνο το παλιό εστιατόριο της γειτονιάς; Εκείνη η συνάντηση του συνδικάτου; Εκείνη η συμφωνία για ακίνητα; Μετά το Five Families, αναρωτιέσαι ποιος κινήθηκε τα νήματα.
4. Mafia Prince του Phil Leonetti
Το Mafia Prince διαβάζεται σαν μια εξομολόγηση που ψιθυρίζεται αργά τη νύχτα — κουρασμένη, ωμή και γεμάτη φαντάσματα. Ο Phil Leonetti δεν ήταν απλώς μέλος της μαφίας. Γεννήθηκε μέσα σε αυτήν. Ο θείος του ήταν ο Little Nicky Scarfo, ένας από τους πιο φοβερούς και απρόβλεπτους αφεντικούς του υποκόσμου της Φιλαδέλφειας. Ο Scarfo έκανε εχθρούς για πρωινό. Ο Leonetti καθάριζε μετά.
Αυτό το βιβλίο δεν εξωραΐζει τα πράγματα. Είναι ωμό. Βλέπεις ένα παιδί να μεγαλώνει περιτριγυρισμένο από βία μέχρι να γίνει φυσιολογικό. Τότε αυτό το παιδί γίνεται δολοφόνος. Ο Phil διαχειριζόταν παράνομες στοιχηματικές δραστηριότητες, έσπαγε κόκαλα και εκτελούσε εντολές χωρίς να ανοιγοκλείνει τα μάτια. Αλλά τελικά, ακόμα και οι δολοφόνοι σπάνε. Και όταν το έκανε, έσπασε ολόκληρο το σύστημα.
Αυτό που κάνει αυτό το βιβλίο να πονάει είναι οι συναισθηματικές επιπτώσεις. Ο Λεονέτι δεν ακούγεται περήφανος. Ακούγεται πληγωμένος. Στοιχειωμένος. Δεν φεύγεις σκέφτοντας «ωραία ιστορία για τη μαφία». Φεύγεις σκέφτοντας πώς μπορεί κάποιος να επιβιώσει όταν βρίσκεται τόσο κοντά στην κόλαση;
Αναποδογύρισε. Μίλησε. Και δεκάδες έπεσαν. Η μαφία δεν τον συγχώρεσε ποτέ. Αλλά δεν το έγραψε για να συγχωρεθεί. Το έγραψε για να τελειώσει. Και μπορείς να νιώσεις αυτό το βάρος σε κάθε γραμμή.
5. Donnie Brasco του Joseph D. Pistone
Αυτό δεν είναι ένας μαφιόζος που αφηγείται την ιστορία του. Είναι ένας πράκτορας του FBI που προσποιήθηκε ότι ήταν μαφιόζος. Και τα κατάφερε για έξι συνεχόμενα χρόνια. Το Donnie Brasco δεν είναι απλώς μια ιστορία μυστικού πράκτορα — είναι μια πράξη απόλυτης βύθισης. Ο Joe Pistone μπήκε στην οικογένεια Bonanno ως ένα τίποτα και έφυγε ως θρύλος.
Δεν παρακολουθούσε απλώς τη μαφία. Έγινε μέλος της. Κέρδισε την εμπιστοσύνη τους. Καθόταν στο τραπέζι. Προσκαλούνταν σε συναντήσεις όπου συζητούσαν για πτώματα σαν να ήταν υπολογιστικά φύλλα. Ήταν έτοιμοι να τον κάνουν μέλος της μαφίας. Το μόνο που τον έσωσε; Το FBI τον έβγαλε από τη θέση του την τελευταία στιγμή.
Αυτό που είναι τόσο συναρπαστικό είναι το πόσο αληθινό γίνεται. Νιώθεις την έντασή του. Τον τρόπο που συσσωρεύονται τα ψέματα. Τον τρόπο που η αλήθεια αρχίζει να ξεγλιστρά. Σε κάποιο σημείο, ο Pistone παραδέχεται ότι άρχισε να συμπαθεί μερικούς από τους τύπους. Τόσο βαθιά είχε φτάσει. Τα όρια θολώνουν. Η πραγματικότητα παραμορφώνεται.
Δεν έχει αίσιο τέλος. Η δουλειά του βοήθησε να συλληφθούν πάνω από 100 μαφιόζοι, αλλά του κόστισε το όνομά του, την ηρεμία του και τη ζωή που είχε πριν. Ακόμα και τώρα, υπάρχει συμβόλαιο για τη δολοφονία του. Και όταν διαβάσεις την ιστορία του, θα καταλάβεις γιατί.
6. Ο Σικελός του Μάριο Πούζο
Ο Σικελός δεν αφορά Αμερικανούς μαφιόζους. Είναι παλαιότερο. Πιο βρώμικο. Ριζωμένο σε ηλιόλουστους λόφους και αιματηρές βεντέτες που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά σαν οικογενειακές συνταγές. Ο Μάριο Πούζο σας μεταφέρει στη Σικελία — όχι στην τουριστική, αλλά σε εκείνη όπου η σιωπή είναι επιβίωση. Αυτή είναι μια ιστορία ληστών, επαναστατών και του αρχικού κώδικα της μαφίας.
Ο Σαλβατόρε Τζουλιάνο είναι το κεντρικό πρόσωπο — μια πραγματική ιστορική προσωπικότητα που μετατράπηκε σε λογοτεχνικό μύθο. Μισός λαϊκός ήρωας, μισός δολοφόνος. Δεν ανήκει σε μια οικογένεια εγκληματιών. Αυτός είναι η οικογένεια εγκληματιών. Κλέβει από τους πλούσιους, παίζει πολιτικά παιχνίδια και σκοτώνει όποιον μπαίνει στο δρόμο του. Είναι ρομαντικός, τρομακτικός και καταδικασμένος.
Ο Πούζο τον ενσωματώνει στην εξορία του Μάικλ Κορλεόνε, καθιστώντας τον μέρος του ευρύτερου σύμπαντος του Νονού. Αλλά αυτό το βιβλίο στέκεται από μόνο του. Είναι πιο τραγικό. Πιο ποιητικό. Ενώ ο Νονός είναι κομψός, ο Σικελός είναι ωμός και σκονισμένος. Μυρίζεις πυρίτιδα και παλιό κρασί σε κάθε σκηνή.
Αυτό που σου μένει δεν είναι μόνο η βία. Είναι ο κώδικας. Η τιμή. Το αναπόφευκτο. Ο Τζουλιάνο δεν μπορεί να ξεφύγει από τις επιλογές του — και ούτε κανένας άλλος στον κύκλο του. Νιώθεις αυτό το βάρος καθώς κλείνει κάθε κεφάλαιο.
7. Underboss του Peter Maas
Ο Sammy Gravano δεν μετανοιώνει. Αυτό είναι που κάνει το Underboss τόσο ανατριχιαστικό. Δεν είναι ένα βιβλίο για τη μετάνοια. Είναι για την πραγματικότητα. Ο Gravano ήταν το δεξί χέρι του John Gotti — ο υποδιοικητής της οικογένειας Gambino — και μετά έγινε πληροφοριοδότης. **Δεν πρόδωσε απλώς τη μαφία. Την κατέστρεψε από μέσα. **
Ο Peter Maas δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τον Gravano. Τον αφήνει να μιλήσει. Και αυτό που βγαίνει είναι παγωμένο. Μιλάει για φόνους σαν να είναι δουλειές. Για συμφωνίες σαν να είναι επαγγελματικές συναντήσεις. Η πίστη, στον κόσμο του, είναι απλώς μια στρατηγική — και αλλάζει γρήγορα όταν η κατάσταση γίνεται δύσκολη.
Το βιβλίο περιγράφει τον Gotti ως επιδεικτικό και επικίνδυνο, αλλά τον Gravano ως τον χειριστή. Αυτός κίνησε τα νήματα. Σίγησε τα προβλήματα. Και όταν είδε το τέλος να πλησιάζει, φρόντισε να μην βρίσκεται στη ζώνη της έκρηξης. Η κατάθεσή του βοήθησε να καταστραφεί η πιο ισχυρή εγκληματική οικογένεια στην Αμερική.
Δεν αφήνεις αυτό το βιβλίο συμπαθώντας τον Gravano. Αλλά το αφήνεις κατανοώντας τον. Το οποίο, κατά κάποιον τρόπο, είναι χειρότερο. Γιατί αν αυτός μπορεί να το δικαιολογήσει, ο καθένας μπορεί. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό.
8. Mob Boss των Jerry Capeci και Tom Robbins
Ο Vinny «Gorgeous» Basciano ακούγεται σαν χαρακτήρας καρτούν. Δεν είναι. Είναι ένας μαφιόζος του Μπρονξ με τέλεια μαλλιά, ευέξαπτο χαρακτήρα και βίαιη συμπεριφορά που έκανε την οικογένεια Bonanno να είναι τόσο φοβισμένη όσο και διχασμένη. Το Mob Boss αφηγείται την πλήρη ιστορία του — το στυλ, το αίμα, την προδοσία και το δράμα της δίκης που διαβάζεται σαν τηλεοπτική σειρά.
Δεν πρόκειται για τη μαφία της παλιάς σχολής. Είναι σύγχρονη, ακατάστατη και γεμάτη παραβιάσεις κανόνων. Το βιβλίο παρακολουθεί την άνοδο του Basciano καθώς προσπαθεί να κρατήσει ενωμένη μια ομάδα που καταρρέει. Οι σύμμαχοί του τον προδίδουν. Οι εχθροί του πολλαπλασιάζονται. Και όταν οι ομοσπονδιακοί το μαθαίνουν, τον περικυκλώνουν σκληρά.
Αυτό που εκπλήσσει είναι το πόσο χαρισματικός ήταν ο Basciano. Βρίσκεσαι σε δίλημμα μεταξύ του να τον μισείς και του να σε συναρπάζει. Διέταζε δολοφονίες, αλλά παραθέτει Σέξπιρ. Ποζάρει για φωτογραφίες με ακριβά κοστούμια, ενώ τον παρακολουθούν με κοριούς. Αντιμετωπίζει τη δίκη του σαν θέατρο.
Οι Capeci και Robbins γνωρίζουν πολύ καλά αυτόν τον κόσμο. Δεν γράφουν σαν ξένοι, αλλά σαν άνθρωποι που ανήκαν σε αυτόν και βγήκαν από αυτόν την τελευταία στιγμή. Μαθαίνεις ονόματα, συμφωνίες, προδοσίες και την τελική αποκάλυψη. Είναι γρήγορο. Είναι αληθινό. Είναι βίαιο.
9. Γόμορρα του Ρομπέρτο Σαβιάνο
Ξεχάστε όλα όσα νομίζετε ότι ξέρετε για τη μαφία. Το Γόμορρα τα διαλύει όλα. Δεν έχει να κάνει με τιμή. Έχει να κάνει με χρήματα. Πολλά χρήματα. Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο βουτάει στην Καμόρα — το εγκληματικό imperium της Νάπολης — και δείχνει πώς διαχειρίζεται τις επιχειρήσεις, τη μόδα, τις κατασκευές και την πολιτική χωρίς κανόνες και χωρίς έλεος.
Αυτό το βιβλίο δεν είναι μυθοπλασία. Είναι ερευνητική δημοσιογραφία με την ένταση στο μέγιστο. Ο Σαβιάνο κατονομάζει πρόσωπα. Παρακολουθεί συμφωνίες. Δείχνει πώς το βρώμικο χρήμα ρέει μέσα από καθαρές πόλεις. Από την έκδοσή του, ζει υπό συνεχή αστυνομική προστασία. Τόσο αληθινό είναι.
Αυτό που είναι τρομακτικό είναι πόσο αποτελεσματική είναι η Καμόρα. Παιδιά με όπλα. Διευθύνοντες σύμβουλοι που ξεπλένουν χρήματα. Πτώματα σε χωματερές. Ο Σαβιάνο γράφει με επείγοντα τρόπο — σαν κάποιος που ξέρει ότι ρισκάρει τα πάντα μόνο και μόνο για να σας πει την αλήθεια. Δεν διαβάζετε αυτό το βιβλίο. Το νιώθετε στην καρδιά σας.
Η μαφία εδώ δεν είναι οικογένεια. Είναι μηχανή. Δεν την ενδιαφέρει αν είσαι πιστός. Την ενδιαφέρει μόνο αν είσαι χρήσιμος. Και όταν δεν είσαι; Εξαφανίζεσαι. Το Gomorrah σε αφήνει συγκλονισμένο — και ξύπνιο.
10. The Valachi Papers του Peter Maas
Ο Joe Valachi ήταν ο πρώτος μέλος της μαφίας που έσπασε τον ιερό κώδικα σιωπής της μαφίας. Πριν από αυτόν, η μαφία ήταν κυρίως φήμες. Μετά από αυτόν, απέκτησε ονόματα, πρόσωπα, δομή, τελετουργίες. Το The Valachi Papers αποτυπώνει αυτή την αλλαγή — και είναι σαν να βλέπεις ένα φράγμα να σπάει.
Ο Valachi δεν κατέθεσε απλώς. Εξήγησε τα πάντα. Την μύηση. Την ιεραρχία. Τις δολοφονίες. Τις παραδόσεις. Έδωσε στους ομοσπονδιακούς πράκτορες τον πρώτο πραγματικό χάρτη για το πώς λειτουργούσε η La Cosa Nostra. Ο Peter Maas μετατρέπει αυτές τις καταθέσεις σε κάτι συναρπαστικό.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι το πόσο φυσιολογικός ακούγεται ο Valachi. Όχι κακός. Όχι ηρωικός. Απλώς κουρασμένος. Σαν κάποιος που τελικά είδε το πλήρες κόστος της πίστης και ήθελε να βγει. Μιλάει για τους φόνους όπως κάποιος μιλάει για τους φόρους. Είναι μηχανικό. Και σου μένει.
Αυτό το βιβλίο δεν είναι εντυπωσιακό. Αλλά είναι θεμελιώδες. Αν θέλετε να καταλάβετε πώς το οργανωμένο έγκλημα έγινε γνωστό στο κοινό — και πώς η κυβέρνηση άρχισε να αντεπιτίθεται — από εδώ ξεκινάει. Όλα ήρθαν μετά τον Βαλάτσι.
Τελικές σκέψεις: Γιατί λοιπόν είμαστε τόσο εμμονικοί;
Ίσως είναι οι κώδικες.
Ίσως είναι η δύναμη.
Ίσως είναι επειδή ζουν σύμφωνα με κανόνες — μέχρι να τους παραβιάσουν.
Τα καλύτερα βιβλία για τη μαφία δεν την εξιδανικεύουν. Την εξανθρωπίζουν. Βλέπεις το κόστος αυτής της ζωής. Τη μοναξιά πίσω από τη δύναμη. Τον φόβο πίσω από την ανδρεία.
Αυτά τα βιβλία δεν θα σας διδάξουν πώς να γίνετε μέλος της μαφίας.
Θα σας διδάξουν γιατί κανείς δεν φεύγει πραγματικά από αυτήν.
Οπότε διαλέξτε ένα. Αλλά ίσως μην το διαβάσετε σε ένα εστιατόριο με την πλάτη σας προς την πόρτα.
Σύντομη ανακεφαλαίωση: Τα καλύτερα βιβλία για τη μαφία
Για το βιβλιοθήκη σας:
- Wiseguy – Αληθινή ιστορία, χωρίς διακοσμήσεις.
 - Ο Νονός – Φανταστικό, αλλά διαχρονικό.
 - Πέντε Οικογένειες – Βαθιά ιστορική ανάλυση.
 - Ο Πρίγκιπας της Μαφίας – Οικογενειακοί δεσμοί και συνέπειες.
 - Donnie Brasco – Μυστικός και αξέχαστος.
 - The Sicilian – Μύθος και φόνος στη Σικελία.
 - Underboss – Ο Gravano αποκαλύπτει την αλήθεια.
 - Mob Boss – Η σύγχρονη τρέλα της μαφίας.
 - Gomorrah – Διεθνές και έντονο.
 - The Valachi Papers – Ο πρώτος που άλλαξε πλευρά.
 
Θέλετε να βυθιστείτε περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο; Ξεκινήστε με το Wiseguy ή το Donnie Brasco. Αν σας ενδιαφέρουν οι παγκόσμιες συνδέσεις, το Gomorrah είναι το διαβατήριό σας.
Απλά να θυμάστε: κάθε ιστορία της μαφίας τελειώνει με τον ίδιο τρόπο. Το θέμα δεν είναι αν θα πέσετε. Το θέμα είναι πότε.
Και με αυτά τα βιβλία, έχετε θέση στην πρώτη σειρά.
Αυτό που είναι τρομακτικό είναι πόσο αποτελεσματική είναι η Καμόρα. Παιδιά με όπλα. Διευθύνοντες σύμβουλοι που ξεπλένουν χρήματα. Πτώματα σε χωματερές. Ο Σαβιάνο γράφει με επείγοντα τρόπο — σαν κάποιος που ξέρει ότι ρισκάρει τα πάντα μόνο και μόνο για να σας πει την αλήθεια. Δεν διαβάζετε αυτό το βιβλίο. Το νιώθετε στην καρδιά σας.
Η μαφία εδώ δεν είναι οικογένεια. Είναι μηχανή. Δεν την ενδιαφέρει αν είσαι πιστός. Την ενδιαφέρει μόνο αν είσαι χρήσιμος. Και όταν δεν είσαι; Εξαφανίζεσαι. Το Gomorrah σε αφήνει συγκλονισμένο — και ξύπνιο.
SHARE THIS